Έλληνες Δάσκαλοι και Νηπιαγωγοί Είμαστε όλοι εδώ!!
Ακόμα...
Σας εξομολογούμαι! Όταν γιορτάζω τ’ όνομά μου, έχω και μνήμες που έγιναν «βράχοι»!
Του Σπύρου Παν. Κανελλόπουλου *
Τη 12η Δεκεμβρίου κάθε έτους, τιμούμε τον Άγιο Σπυρίδωνα το Θαυματουργό, Επίσκοπο Τριμυθούντος Κύπρου. Αυτή η ημέρα είναι σημαντική για εμένα. Φέρω το όνομα του εν λόγω Αγίου και γι’ αυτό έχω πολλά να θυμάμαι από την παιδική μου ηλικία.
Θυμάμαι, την παραμονή της γιορτής μου, που πήγαινα στον Εσπερινό στο ναό του Αγίου Σπυρίδωνος στους Γαργαλιάνους και γέμιζα με φως την ψυχή μου. Την άλλη ημέρα, στο σχολείο, κερνούσα συμμαθητές και δασκάλους με ό,τι είχε ετοιμάσει η μάνα μου. Όμως… τα χρόνια πέρασαν και η 12η Δεκεμβρίου σημαίνει πολλά περισσότερα πια. Αυτή η ημέρα –εκτός από ημέρα της ονομαστικής μου εορτής- είναι ημέρα μνήμης. Τρία γεγονότα θα αναφέρω παρακάτω που αφορούν τον ελληνισμό και δεν πρέπει να ξεχνάμε.
Θυμάμαι, 12 Δεκεμβρίου ήταν το 1990, ξημέρωνε του Αγίου Σπυρίδωνος όταν τέσσερα νέα παιδιά από το Αλύκο των Αγίων Σαράντα αποφασίσανε να πάρουν το δρόμο για τη λευτεριά. Αποφάσισαν να σωθούν από την καταπίεση της κομμουνιστικής δικτατορίας. Δύσκολο το εγχείρημα. Λίγοι τα είχαν καταφέρει έως τότε, κι αυτό το ήξεραν. Το όνειρό τους πνίγηκε στο αίμα. Στην προσπάθεια να περάσουν την ελληνοαλβανική μεθόριο έγιναν αντιληπτοί από τους αλβανούς φρουρούς, οι οποίοι τους εκτέλεσαν εν ψυχρώ. Ο δρόμος τους έμεινε ατέλειωτος. Ο θάνατός τους όμως, έγινε ο πυροκροτητής της πρώτης δυναμικής εξέγερσης στην Αλβανία εναντίον του κομμουνιστικού καθεστώτος.
Λεπτομέρειες για τους 4 Βορειοηπειρώτες που θυσιάστηκαν για το μέγιστο αγαθό της ελευθερίας, διαβάστε εδώ.
Θυμάμαι, 12 Δεκεμβρίου ήταν το 1994, όταν εκοιμήθη ο Μητροπολίτης Δρυϊνουπόλεως, Πωγωνιανής και Κονίτσης Σεβαστιανός. Ήταν αυτός που έγινε πανελληνίως και παγκοσμίως γνωστός για την μαχητικότητα του στη διεκδίκηση των δικαίων του Βορειοηπειρωτικού Ελληνισμού.
Θα μάθετε περισσότερα για τον Ιεράρχη, πατώντας εδώ.
Θυμάμαι, 12 Δεκεμβρίου ήταν το 2008, όταν έφυγε από τη ζωή ο Πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας, Τάσσος Παπαδόπουλος, σε ηλικία 74 ετών. Ήταν αυτός που τον Απρίλιο του 2004, αντιτάχθηκε στο σχέδιο Ανάν προτείνοντας το ΟΧΙ. Αυτό το ΟΧΙ, κατά το δημοψήφισμα που διεξήχθη στις 24 Απριλίου 2004, συγκέντρωσε το 75,83%!.
Ο Τάσσος Παπαδόπουλος, στο Διάγγελμά του, στις 7 Απριλίου 2004, διαβλέποντας και τεκμηριώνοντας τους κινδύνους που θα προέκυπταν για τον Κυπριακό Ελληνισμό, αν γινόταν δεκτό το σχέδιο, μεταξύ άλλων είπε: «Παρέλαβα Κράτος διεθνώς αναγνωρισμένο. Δεν θα παραδώσω “Κοινότητα” χωρίς δικαίωμα λόγου διεθνώς και σε αναζήτηση κηδεμόνα. Και όλα αυτά έναντι κενών, παραπλανητικών, δήθεν, προσδοκιών. Έναντι της ανεδαφικής ψευδαίσθησης ότι η Τουρκία θα τηρήσει τις δεσμεύσεις της.»
Μάθετε περισσότερα για το σχέδιο Ανάν, διαβάστε και δείτε το Διάγγελμα του Τάσσου Παπαδόπουλου, πατώντας εδώ.
Γι’ αυτό σας λέω… Κάθε 12η Δεκεμβρίου που μου εύχεστε «Χρόνια Πολλά» για την ονομαστική μου γιορτή, θυμηθείτε και όλα τα παραπάνω.
Υπάρχουν μνήμες… Μνήμες που σημαδεύουν τον ελληνισμό!
Μνήμες που εμπλουτίζουν το «είναι» μας, την αρχαία ελληνική «σκουριά» μας!
Μνήμες που έχουν γίνει βράχοι ολόκληροι, χρήσιμοι τις δύσκολες στιγμές για να ανεβαίνουμε επάνω τους και με την «πυξίδα» μας να προσανατολίζουμε αναλόγως την πορεία μας, την αέναη πορεία των Ελλήνων!
* Σπύρος Παν. Κανελλόπουλος
Μαθηματικός Δ.Ε. – Ειδικός Παιδαγωγός
Ταμίας Εκτελεστικής Επιτροπής της Δ.Α.Κ.Ε. Καθηγητών Δ.Ε.
Μέλος Δ.Σ. του Κοινωνικού Πολυκέντρου της Α.Δ.Ε.Δ.Υ.
Διαχειριστής του ιστολογίου «Βούλομαι, εκφράζομαι και έτσι υπάρχω!». Πατήστε εδώ.
