Έλληνες Δάσκαλοι και Νηπιαγωγοί Είμαστε όλοι εδώ!!
Ακόμα...
Η κατάργηση των ΕΑΕΠ σχολείων (με Ενιαίο Αναμορφωμένο Εκπαιδευτικό Πρόγραμμα) και η εισαγωγή του Ενιαίου Τύπου Ολοήμερου Δημοτικού Σχολείου φέρνει μια σειρά από αλλαγές, που αντί να αναβαθμίζουν, υποβιβάζουν την ποιότητα της παρεχόμενης εκπαίδευσης: κατάργηση της πρωινής ζώνης και διαφορετικοί όροι φοίτησης στο Ολοήμερο Πρόγραμμα (με κίνδυνο την κατάργησή του σε πολλά σχολεία με ό,τι αυτό συνεπάγεται για γονείς και μαθητές), μείωση των ωρών διδασκαλίας της Πληροφορικής, της Φυσικής Αγωγής, της Μουσικής, των Αγγλικών (με τη διδασκαλία των Γερμανικών και των Γαλλικών να εξαρτάται από τους διαθέσιμους εκπαιδευτικούς), κατάργηση της Θεατρικής Αγωγής από την Ε᾽ και ΣΤ᾽ τάξη, μείωση των ωρών της Ευέλικτης Ζώνης (που παρείχε ένα πλήθος βιωματικών δράσεων), κατάργηση της ώρας της Φιλαναγνωσίας. Εκτός τούτων, θα επιτρέπεται πλέον η ανάθεση, δίχως προϋποθέσεις, των διδακτικών αντικειμένων της Αισθητικής Αγωγής (Μουσική, Εικαστικά, Θεατρική Αγωγή), της Φυσικής Αγωγής και της Πληροφορικής (με πιστοποίηση Β᾽ επιπέδου) στους δασκάλους.
Ας μου επιτραπεί να εστιάσω στη Θεατρική Αγωγή, όχι μόνον ως θεατρολόγος, αλλά γιατί πλέον δεν μιλάμε απλώς για περικοπή (που σε κάθε περίπτωση θεωρώ εξίσου ανεπίτρεπτη για όλα τα υπόλοιπα μαθήματα ειδικοτήτων). Μιλάμε για κατάργηση. Με τι άραγε παιδαγωγικά κριτήρια και στόχους; Ουδείς γνωρίζει.
Στις δύο τελευταίες τάξεις του σχολείου, τα παιδιά, μέσα από τη διδασκαλία του μαθήματος της Θεατρικής Αγωγής, έκαναν, όπως και στις άλλες τάξεις, ομαδικές παρουσιάσεις, δρώμενα, θεματικά αφιερώματα, βιωματικές δράσεις. Η δημιουργία δε ολοκληρωμένων παραστάσεων ενδείκνυτο ιδιαίτερα στην Ε᾽ και στην ΣΤ᾽, ακριβώς γιατί τα παιδιά είχαν ήδη μια ωριμότητα και εξοικείωση με την καλλιτεχνική έκφραση και δημιουργία και η παράσταση ερχόταν ως οργανικό αποτέλεσμα της θεατρικής διαδικασίας και όχι ως ανοίκεια, επιτακτική ανάγκη. Επιπλέον, ο προσανατολισμός των εξειδικευμένων εκπαιδευτικών (Θεατρολόγων και Δραματικής Τέχνης) δεν ήταν μόνο καλλιτεχνικός, αλλά συχνά, συχνότατα, και κοινωνικός: η αποδοχή της διαφορετικότητας, η αγάπη και η κοινωνική αλληλεγγύη, η ισότητα, η εξάλειψη των διακρίσεων, η αντιμετώπιση της βίας και της επιθετικότητας, το προσφυγικό ζήτημα, ο ανθρωπισμός, βρήκαν φωνή και δημιουργική έκφραση κυρίως μέσα από τα μεγαλύτερα παιδιά, που επικοινωνούσαν τα ζητήματα αυτά και στα μικρότερα. Γιατί οι παραστάσεις και το κάθε λογής δρώμενο παρουσιάζονταν σε όλα τα παιδιά (πέρα από τους γονείς και το κοινωνικό περιβάλλον). Σε συνεργασία με εκπαιδευτικούς άλλων ειδικοτήτων, αλλά και με δασκάλους, τα μικρότερα παιδάκια είχαν την ευκαιρία να δουλέψουν διαθεματικά τα μηνύματα της παράστασης: συζητώντας, ζωγραφίζοντας, αναπαριστώντας στιγμές που τα εντυπωσίασαν.
Δεν είναι όμως μόνον ο καλλιτεχνικός και κοινωνικός προσανατολισμός της Θεατρικής Αγωγής που, βίαια και απότομα, αποκόπτεται από τα παιδιά των δύο τελευταίων τάξεων˙ είναι και η αφαίρεση της δυνατότητας να ενισχύσουν την αυτοεκτίμησή τους και να δυναμώσουν συναισθηματικά με έναν περισσότερο δημιουργικό και βιωματικό τρόπο – ανάγκη όλων, ανεξαιρέτως, των παιδιών, πόσω μάλλον αυτών που βρίσκονται σε μια μεταβατική, πολύ ευαίσθητη ηλικία, λίγο πριν την εισαγωγή τους στη Β᾽θμια εκπαίδευση.
Αντί, λοιπόν, να γίνει διάχυση της καλλιτεχνικής παιδείας σε όλες τις βαθμίδες, το μάθημα καταργείται εντελώς από τις δύο τελευταίες τάξεις του Δημοτικού. Το γεγονός αυτό, μαζί με την περικοπή των ωρών των άλλων μαθημάτων ειδικοτήτων και την παράλληλη ανάθεσή τους σε εκπαιδευτικούς που στερούνται της επιστημονικής γνώσης και της εμπειρίας να τα διδάξουν, δεν είναι αναβάθμιση˙ δεν είναι ίσες δυνατότητες (ίση αποστέρηση δυνατοτήτων είναι, για την ακρίβεια)˙ δεν είναι επιλογή βασισμένη σε παιδαγωγικά κριτήρια˙ είναι μια πρόχειρη αποκοπή και επικόλληση, προσαρμοσμένη σε ό,τι έχει απομείνει από κονδύλια και σε μια κρατική χρηματοδότηση που όλο συρρικνούται. Κι αυτό δεν το αξίζει κανείς: ούτε οι εκπαιδευτικοί (πολλοί εκ των οποίων θα οδηγηθούν στην ανεργία), ούτε οι γονείς, ούτε τα παιδιά – πρωτίστως αυτά.
– H Μαράια Γαλιατσάτου είναι θεατρολόγος και εκπαιδευτικός
badiera.gr
