Έλληνες Δάσκαλοι και Νηπιαγωγοί Είμαστε όλοι εδώ!!
Ακόμα...
3 Δεκεμβρίου σήμερα – Παγκόσμια Ημέρα των Ατόμων με Αναπηρία. Το τι σαχλαμάρα θα ακούσουμε πάλι δε λέγεται! Για “ήρωες ζωής”, για “δύναμη ψυχής” κι άλλα τέτοια χαριτωμένα. Ο οργασμός των ΜΜΕ! Είναι γνωστό άλλωστε ότι οι άνθρωποι με προβλήματα όρασης βλέπουν “με τα μάτια της ψυχής”, οι κινητικά ανάπηροι χορεύουν με το “μεγαλείο της ψυχής τους” και οι Κωφοί/ες ακούνε με τους “ρυθμούς της ψυχής”.
Και βέβαια αντιμετωπίζουμε τα άτομα με αναπηρία σαν (sic: όχι ως) ισότιμα. Κατά τ’ άλλα, όμως, δαιμονοποιούμε την αναπηρία και όταν μας ενοχλεί κάτι μιλάμε για “ανάπηρη κοινωνία”, “ανάπηρο κράτος” “ανάπηρα μυαλά” “ανάπηρα συναισθήματα”. Αλλά όχι, δεν έχουμε πρόβλημα με την αναπηρία. Απλώς χρησιμοποιούμε αυτή τη λέξη στη θέση καθετί αρνητικού, αντί να πούμε δηλαδή, ανίκανη κοινωνία.
Ήρωες! Ήρωες ψυχής! Τι να πεις;
Η σωτηρία της ψυχής είναι πολύ μεγάλο πράγμα!
