Προσφυγικό-Μεταναστευτικό: Περί ανθρωπισμού, σεβασμού και ελληνισμού

Γράφει ο Ανδρέας Ζαρταλούδης.

Ότι το προσφυγικό αλλά στην ουσία μεταναστευτικό, είναι ένα μεγάλο και σύνθετο πρόβλημα που έχει αρχίσει να λαμβάνει διαστάσεις εθνικής κρίσης είναι γνωστό και με τον έναν ή άλλον τρόπο γίνεται πλέον αντιληπτό από όλους μας. Την ώρα που η Ελλάδα κατακλύζεται από ανεξέλεγκτες ροές ανθρώπων των οποίων η πλειοψηφία δεν είναι πρόσφυγες αλλά μετανάστες (κυρίως σύμφωνα με τα στοιχεία, από τη μεσαία τάξη μουσουλμανικών χωρών της Ασίας) που εισέρχονται παράνομα στη χώρα, ο μέσος Έλληνας πολίτης βρίσκεται αντιμέτωπος με απλά ερωτήματα του τύπου: Πού θα πάει αυτή η κατάσταση, Πόσες αντοχές να επιδείξει μία μικρή χώρα, Γιατί η αλληλεγγύη γίνεται πράξη μόνο από εμάς, Τι θα γίνει με τις δικές μας ανάγκες και προβλήματα και βέβαια, Τι θα γίνει με το δημογραφικό και τις προεκτάσεις του.

Ότι οι Έλληνες έδωσαν βαρύτητα και συνεχίζουν να το κάνουν, στην ανθρωπιστική διάσταση του ζητήματος, το βλέπουμε όλα αυτά τα χρόνια από το 2015 και μετά, με τη βοήθεια, τη στήριξη και την συνδρομή των νησιωτών και όχι μόνον, σε όλους ανεξαιρέτως τους αφιχθέντες. Αναλαμβάνοντας ένα «βάρος» που ούτε μας αναλογούσε, ούτε μπορούσαμε να το αντέξουμε. Σήμερα λοιπόν, τα πραγματικά δεδομένα είναι μπροστά μας. Κι αυτά, καταδεικνύουν το γεγονός ότι η χώρα μας δέχεται γεωπολιτική επίθεση λόγω του μεταναστευτικού. Δικαίως η κυβέρνηση της ΝΔ αναγνώρισε εγκαίρως τις διαστάσεις του προβλήματος και προχώρησε σε γενναίες αλλαγές στο νέο νομοσχέδιο για τη χορήγηση ασύλου, αντιλαμβανόμενη την ειδική και εξαιρετική διαχείριση που απαιτεί ένα τόσο πολύπλοκο θέμα.

Απέναντι σε μια πολιτική των προηγούμενων χρόνων που επικέντρωνε ιδεολογικά στη φράση «οι μετανάστες λιάζονται τη μέρα και εξαφανίζονται τη νύχτα» αλλά και σε κάθε ιδεοληψία και ιδεοληπτική χαλαρότητα που χαρακτήρισαν τη διακυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, η νέα πολιτική ηγεσία, προσπαθεί να βάλει τα πράγματα στη θέση τους, αντιμετωπίζοντας ταυτόχρονα το προσφυγικό-μεταναστευτικό πρόβλημα σε όλες του τις διαστάσεις: Ανθρωπιστική, εθνικής ασφάλειας, κοινωνική και βεβαίως διεθνή και ευρωπαϊκή διάσταση.

Για λόγους απόλυτα κατανοητούς η αξιωματική αντιπολίτευση, ανεβάζει τους τόνους με επίκεντρο πάντα μια υποκριτική ευαισθησία προς τους απελπισμένους που καταφθάνουν στη χώρα μας. Γιατί τι άλλο από φαινομενική μπορεί να είναι μια υποτιθέμενη ανθρωπιστική ματιά που παραγνωρίζει τις πραγματικές συνθήκες «φιλοξενίας» των προσφύγων-μεταναστών, που «ταλαιπωρεί» αναγκαστικά όσους πράγματι δικαιούνται άσυλο και θα έπρεπε να προωθηθούν με γοργές διαδικασίες στις Ευρωπαϊκές χώρες που οι ίδιοι επιθυμούν και δεν «βλέπει» με τον ίδιο τρόπο την ταλαιπωρημένη ελληνική κοινωνία η οποία «ζητά» το αυτονόητο: Να αντιμετωπίζονται και τα δικά της προβλήματα, οι ανησυχίες και οι ανασφάλειές της με την ίδια ευαισθησία. Και η ευαισθησία, δεν συμβαδίζει άραγε με το σεβασμό;

Όταν σεβόμαστε την ευαισθησία απέναντι σε ανθρώπους ξεριζωμένους κι απελπισμένους, δεν πρέπει να σεβόμαστε και τους φόβους, την ανησυχία και τις αντιδράσεις τοπικών κοινωνιών όταν μιλούν για παράνομους μετανάστες χωρίς «χαρτιά», για ανθρώπους με ακριβά κινητά και ψεύτικες ταυτότητες, για μουσουλμάνους που η ίδια τους η θρησκεία τους επιτρέπει πράγματα αδιανόητα για εμάς; Και την ίδια ώρα δεν είναι χρέος μας να σεβόμαστε και τη διαφορετική άποψη που προσθέτει κι άλλη διάσταση στο πρόβλημα κάνοντας λόγο για «ζήτημα επιβίωσης» του ιστορικού ελληνισμού που είναι η σημερινή Ελλάδα;

Είναι τόσο «ακραία» η εκτίμηση ότι η Ελλάδα ως χώρα πρώτης γραμμής στα σύνορα με τον ισλαμικό κόσμο και την Τουρκία και με το μεταναστευτικό σε έξαρση όταν χιλιάδες νέοι, φεύγουν έξω και χιλιάδες άλλοι δεν κάνουν πάνω από ένα παιδί, οδηγείται σε αβέβαιη συρρίκνωση.. Μήπως λοιπόν, ο σεβασμός στα ανθρώπινα δικαιώματα, στη διαφορετικότητα και στην «άλλη» άποψη, θα έπρεπε να μας κάνει συνετούς απέναντι στις κρίσεις και στις εύκολες κατηγοριοποιήσεις; Μήπως αντί να επιτείνουμε το διχασμό της ελληνικής κοινωνίας απέναντι σε ένα τέτοιο κορυφαίο θέμα όπως το προσφυγικό-μεταναστευτικό, θα έπρεπε να δούμε με ψυχραιμία και κατανόηση κάθε πτυχή του αναγνωρίζοντας και στους Έλληνες το δικαίωμα της διαφορετικής οπτικής;

meaculpa.gr

Διαβάστε επίσης...

Εκδήλωση για τον εορτασμό της 25ης Μαρτίου, με θέμα: «Χαίρε, ω χαίρε, Ελευθεριά»

TweetO Πειραϊκός Σύνδεσμος, το Μουσείο Σολωμού και Επιφανών Ζακυνθίων και η Φιλολογική Στέγη Πειραιώς σας …

Κριτήρια επιλογής και όροι υποβολής διδακτικών σειρών και προαιρετικών βοηθημάτων για τη β’ ξένη γλώσσα δημοτικού σχολείου για το σχολικό έτος 2024-2025

Tweet Από το Υπουργείο Παιδείας και Θρησκευμάτων ανακοινώνεται ότι για το σχολικό έτος 2024-2025 θα …

Οι απαντήσεις του υπ. Παιδείας σε θέματα σχολείων της Γερμανίας

TweetΣε συνάντηση του ΔΣ της ΕΛΜΕ Βόρειας Ρηνανίας Βεστφαλίας  Γερμανίας με τον Γενικό Γραμματέα   …

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *