Από τον αποκλεισμό στη συμπερίληψη

Η εκπαίδευση κάθε παιδιού είναι θεμελιώδες δικαίωμα σε μια δίκαιη κοινωνία.

Η προσβασιμότητα αποτελεί δείκτη ποιότητας για ένα σχολείο που διαμορφώνει μηχανισμούς υποστήριξης της μάθησης για κάθε μαθητή.

Μπορεί κανείς κοιτάζοντας τη φωτογραφία να δει όρους όπως ενσωμάτωση (incorporation),συμπεριληπτική εκπαίδευση (inclusion) .

Ο στόχος όλων όσοι εμπλεκόμαστε στην εκπαιδευση θα έπρεπε να είναι και στην πράξη η συμπερίληψη,η οποία ήρθε να εκφράσει έναν νέο πολιτικό
προσανατολισμό συνεχούς βελτίωσης του σχολείου προτάσσοντας την αρχή της ισοτιμίας και αξίες όπως ο σεβασμός στη διαφορετικότητα, στα δικαιώματα και τις ανάγκες όλων των παιδιών χωρίς καμιά εξαίρεση.

Η συνεκπαίδευση παιδιών με και χωρίς ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες (ε.ε.α.) διαμορφώνει πλαίσια και διδακτικές πρακτικές που αντιλαμβάνονται τις ατομικές διαφορές όχι ως πρόβλημα, αλλά ως ευκαιρία για εμπλουτισμό της διδακτικής και μαθησιακής διαδικασίας (Unesco, 1994).

Ο όρος συμπερίληψη προτάθηκε για να περιγραφεί η ποιότητα της προσφερόμενης εκπαίδευσης στα παιδιά με ε.ε.α. στο πλαίσιο του γενικού σχολείου με τη σύμπραξη των δασκάλων γενικής και ειδικής αγωγής (Ζησιμόπουλος, 2011)

Το ίδιο ακριβώς ισχύει και γενικότερα στην κοινωνία .