2.Tι σας εμπνέει περισσότερο;

Σε μιαν άλλη εποχή θα έλεγα ότι με εμπνέουν τα απλά πράγματα, όπως ένα χαμόγελο, το χεράκι ενός παιδιού όταν σου προσφέρει ένα αγριολούλουδο, το πέταγμα του γλάρου, η ανατολή του ηλίου. Σήμερα τη σκυτάλη της έμπνευσης βούτηξαν βίαια η σκληρή πραγματικότητα, η αδικία, η εκτεταμένη φτώχεια, η κρίση.

3.Πού γράφετε συνήθως;

Άτυπα γράφω παντού. Οι πιο όμορφες ιδέες μού έρχονται σε μέρη με πολύ κόσμο και συνωστισμό. Κατεβάζω ρολά γράφοντας νέες σκηνές, σκιαγραφώντας ήρωες, επινοώντας συμπεριφορές. Συνήθως γράφω στο γραφείο μου. Σε έναν χώρο του σπιτιού με ένα μεγάλο παράθυρο με φόντο τη φύση, παρέα με ένα πεύκο που πάνω του αλήτες σπουργίτες και φασαριόζικα περιστέρια σχολιάζουν μαζί μου την άνοιξη, τη βροχή και τον εκτυφλωτικό ήλιο της επαρχίας.

4.Tι ετοιμάζετε αυτή την περίοδο, δώστε μας μια μικρή γεύση.

Αυτή την εποχή «χτενίζω» άλλον έναν Κάλι Καλ. Το πιο αγαπημένο μου λογοτεχνικό γιορτινό παιδί. Είναι το τέταρτο στη σειρά παιδικό μυθιστόρημα με πρωταγωνιστή τον γλυκούλη καλικάτζαρο μετά το Ατύχημα του Άι-Βασίλη, τα Χριστούγεννα στη Γελανδία από τις εκδ. Α. Λιβάνη, τα Αγ@πουλίνια Χριστούγeννα εκδ. Κόκκινη Κλωστή Δεμένη (θα κυκλοφορήσει μέσα στο 2013). Ο Κάλι Καλ συναντά τον Μέλο Πινέλο το χαροποιό, και με εναέριες αλλά και υπόγειες περιπέτειες προσπαθούν να επαναφέρουν το χρώμα και τη χαρά στις θλιμμένες πολιτείες. Μια καλή γεύση θα ήταν λίγοι στίχοι:

«Ένα αγαπουλίνι την ημέρα τη λύπη κάνει πέρα

Τη θλίψη διώχνει και την καρδιά με χαρά μπουκώνει.

Ένα αγαπουλίνι την ημέρα κι αν είσαι μικρός ή μεγάλος

Μην το ξεχνάς να τρως στο συνιστά ο Κάλι ο γιατρός»

5.Πόσο πιστεύετε πως έχουν αλλάξει τα παιδιά από την εποχή που ήσασταν εσείς παιδί;

Όσο μια αιωνιότητα και μια ημέρα. Η απάντηση μου έρχεται συνειρμικά από την κινηματογραφική ταινία του Αγγελόπουλου. Τα παιδιά δεν έχουν αλλάξει τόσο, η εποχή είναι που έχει επηρεάσει τη συμπεριφορά τους, έχει επιδράσει καταλυτικά στις ανάγκες τους, έχει αλλάξει τα θέλω τους. Κατά τα άλλα, τα παιδιά παντού και πάντα θα είναι τα ίδια. Θα αναζητούν το παιχνίδι, τη χαρά, την ξεγνοιασιά.

6.Τι πιστεύετε για την εξέλιξη της τεχνολογίας (e–books) και πόσο σας επηρεάζει;

Αναμφισβήτητα η εξέλιξη της τεχνολογίας έχει ξεπεράσει τον ίδιο τον άνθρωπο. Σήμερα, γευόμαστε τα «οφέλη» της, αλλά δεν είμαστε πιο ευτυχισμένοι. Από την άλλη, αυτή η εξέλιξη είναι και αναπόφευκτη. Στο άμεσο μέλλον οι χάρτινοι ήρωες θα δώσουν τη θέση τους στους ψηφιακούς. Αν έχουν κάτι να πουν, θα αγαπηθούν από τους αναγνώστες –χρήστες. Σημαντικός παράγοντας απόκτησης των e–books από τη μεγάλη μάζα των αναγνωστών θα είναι το χαμηλό κόστος. Όπως και να το κάνουμε είναι γοητευτικά, γιατί συνδυάζουν κείμενο, ήχο, εικόνα, βίντεο και μουσική και πολλές άλλες δυνατότητες.  

Η τεχνολογία έχει επηρεάσει, αναμφίβολα τη δουλειά μου. Παλιά έγραφα με μολύβι στο χαρτί. Σήμερα αναμετριέμαι με τα πλήκτρα και την οθόνη του υπολογιστή. Παράλληλα είμαι συνδεδεμένη με το διαδίκτυο για γρήγορη ανεύρεση πληροφοριών και άμεση επικοινωνία με ανθρώπους που μοιραζόμαστε τα ίδια πράγματα. Διορθώνω, επιμελούμαι τα γραπτά μου με μεγαλύτερη ευκολία από ότι στο παρελθόν. Οι βιβλιοπαρουσιάσεις μου στηρίζονται στην ψηφιακή εικόνα- βίντεο που αρέσει πολύ στα παιδιά.

7.Ποιο ήταν το αγαπημένο σας βιβλίο όταν ήσασταν παιδί;

Το Παραμύθι Χωρίς Όνομα της Πηνελόπης Δέλτα. Η φανταστική χώρα, που ονομάζεται «Χώρα των Μοιρολάτρων», είναι σήμερα τόσο επίκαιρη κι ας έχει κλείσει έναν αιώνα και κάτι εκδοτικής ζωής. Ο βασιλιάς Αστόχαστος οδηγεί τη χώρα του στην απόλυτη κατάρρευση και ύστερα την εγκαταλείπει. Τότε απολάμβανα την πλοκή, τους ήρωες, μαγευόμουν από τα ονόματα της βασίλισσας Παλάβως, του  πρίγκιπα Συνετού, της γριάς Φρόνησης με μια υπόκωφη αγωνία μέσα μου για το αν μπορούν να συμβούν ποτέ όλα αυτά που διάβαζα στον πραγματικό κόσμο.   

8. Tι θα λέγατε στον κόσμο ότι αντιπροσωπεύει η παιδική λογοτεχνία;

Η παιδική λογοτεχνία είναι ταξίδι στον πλανήτη της τέρψης, της αισθητικής συγκίνησης, της έμμεσης μάθησης, της ενσυναίσθησης, της πνευματικής ανύψωσης,  της κριτικής σκέψης, της γνώσης του ανθρώπινου ψυχισμού, της έκφρασης της πολυπλοκότητας του ανθρώπινου βίου με τα πιο απλά μέσα, τις λέξεις. Είναι τόσα πολλά αυτά που αντιπροσωπεύει. Μακρύς ο κατάλογος. Το παιδικό βιβλίο μπορεί να μιλήσει για τη ζωή αν δεν είναι η ίδια η ζωή.

9.Έχετε λάβει απόρριψη από εκδοτικό οίκο και πως το διαχειριστήκατε;

Είναι μια δύσκολη εποχή αναμφισβήτητα για τον ευρύτερο εκδοτικό χώρο. Ιδιαίτερα για εμάς τους συγγραφείς. Είμαι φύση αισιόδοξη, όμως. Δεν το βάζω κάτω. Κοιτάζω μπροστά και προσπερνώ την προσωρινή απογοήτευση που εισπράττω από το «όχι» του εκδότη. Την ημέρα που εκδοτικός οίκος απέρριψε χειρόγραφό μου, την ίδια ημέρα άλλος μου απάντησε θετικά. Το βιβλίο ήδη ταξιδεύει στις καρδιές των αναγνωστών.  

10.Τι θα συμβουλεύατε έναν νέο συγγραφέα;

Οι δρόμοι της παιδικής λογοτεχνίας δεν είναι τόσο εύκολοι όσο μπορεί να νομίζει κάποιος που κάνει τα πρώτα του βήματα στο χώρο. Το παιδί δεν είναι εύκολος αναγνώστης. Ο δημιουργός χρειάζεται να γνωρίζει βαθιά τον παιδικό κόσμο αλλά και να γνωρίζει το γιατί γράφει. Και βέβαια, απαιτείται πολύ μα πάρα πολύ ψυχή σε ό,τι καταθέτει στις λευκές σελίδες. Να στάζει αυτή η ψυχή σαν δάκρυ πάνω σε κάθε λέξη, να τη ντύνει στη συνέχεια  με αγάπη, να τη λούζει με έγνοια για το παιδί, να τη σμιλεύει με αλήθειες που θα το βοηθήσουν να αντιμετωπίσει τη ζωή χωρίς φόβο.

kosvoice