Έλληνες Δάσκαλοι και Νηπιαγωγοί Είμαστε όλοι εδώ!!
Ακόμα...
Άμεση η παρέμβαση του Περιφερειακού Διευθυντή εκπαίδευσης Δυτικής Ελλάδας.
Δείτε το θέμα εδώ :
Σε σχέση με δημοσιεύματα τα οποία αφορούν τη χορηγία φωτοτυπικού μηχανήματος σε δημοτικό σχολείο της Πάτρας από οίκο ανοχής ο οποίος απασχολεί το τελευταίο χρονικό διάστημα τη δημοσιότητα, ο Περιφερειακός Διευθυντής Π/θμιας και Δ/θμιας Εκπαίδευσης Δυτικής Ελλάδας κ. Γιώργος Παναγιωτόπουλος δηλώνει:
«Οι χορηγίες αποτυπώνουν το βαθμό ευαισθησίας της κοινωνίας μας διαμορφώνοντας συνεκτικές σχέσεις ανάμεσα στα μέλη της. Σ’ αυτό το πλαίσιο, οι σχολικές μονάδες νομιμοποιούνται να αποδέχονται χορηγίες και μάλιστα όταν αυτές προέρχονται από τον οικείο σύλλογο γονέων και κηδεμόνων. Ωστόσο δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι το δημοτικό σχολείο διαπαιδαγωγεί τα νέα μέλη της κοινωνίας μας, υπαγορεύει το αξιακό τους σύστημα και διαμορφώνει τις στάσεις ζωής τους.
Θεωρώ συνεπώς αδιανόητο να επιτρέπεται να προσεγγίζεται η σχολική μονάδα αποκλειστικά για τη χρησιμοποίησή της ως όχημα και μέσο διαφήμισης για επιχειρήσεις οποιουδήποτε είδους. Η εκμετάλλευση του σχολείου και κατ’ επέκταση των ίδιων των μαθητών από διάφορες επιχειρήσεις δεν μπορεί να γίνει αποδεκτή και καταδικάζεται με τον πιο έντονο τρόπο, πολύ δε περισσότερο όταν το είδος και οι αρχές λειτουργίας της επιχείρησης η οποία φέρεται να έχει προχωρήσει στη χορηγία, δε συνάδει με τις παιδαγωγικές αρχές και τη δεοντολογία του εκπαιδευτικού χώρου. Αντιλαμβάνομαι ότι οι συνθήκες της γενικευμένης κρίσης την οποία όλοι βιώνουμε δυσχεραίνουν την ικανότητά μας να διαχωρίσουμε το «σωστό» από το «λάθος». Το αποτέλεσμα είναι μέσα από κάποιες πρωτόγνωρες και παράδοξες για την κοινωνία μας ενέργειες να εγείρονται ζητήματα ηθικών αξιών, ειδικά όταν το πεδίο αναφοράς είναι η εκπαίδευση.
Θεωρώ λοιπόν σκόπιμο να σας υπενθυμίσω, από την ιστορία, το παράδειγμα της Φρύνης, της διάσημης και πάμπλουτης εταίρας της αρχαιότητας, η οποία αντιμετώπισε την άρνηση των αρχών της πόλης της Θήβας όταν προσφέρθηκε να ανοικοδομήσει τα κατεστραμμένα τείχη της με την προϋπόθεση να τοποθετηθεί επιγραφή με το όνομά της. Η μη αποδοχή της συγκεκριμένης συναλλαγής μας υπενθυμίζει ότι η οικονομική κρίση δεν πρέπει να αποτελεί αιτία εκφυλισμού των ηθικών αξιών.
Είναι λοιπόν καθήκον όλων των μελών της εκπαιδευτικής κοινότητας και, βεβαίως, του συλλόγου γονέων και κηδεμόνων της σχολικής μονάδας, να διαφυλάττουν τις παιδαγωγικές αρχές και τα ιδεώδη της και να προφυλάσσουν τους μαθητές από παρόμοιες ενέργειες, αφού το αποτέλεσμα τους είναι η έκθεση της σχολικής μονάδας και του θεσμού του σχολείου. Αποδεχόμενος την παιδαγωγική ευθύνη μου ως περιφερειακός διευθυντής εκπαίδευσης έδωσα εντολή να επιστραφεί το φωτοτυπικό μηχάνημα το οποίο χορηγήθηκε στη σχολική μονάδα ελπίζοντας ότι συγχρόνως δίνω το μήνυμα σε κάθε κατεύθυνση ότι κανένας δε νομιμοποιείται να εκθέτει το θεσμό του σχολείου και να αποκομίζει κέρδη εις βάρος των μαθητών. Ό,τι είναι νόμιμο δεν είναι κατ’ ανάγκη και ηθικό. Ας προστατέψουμε τα παιδιά μας.»
«Οι χορηγίες αποτυπώνουν το βαθμό ευαισθησίας της κοινωνίας μας διαμορφώνοντας συνεκτικές σχέσεις ανάμεσα στα μέλη της. Σ’ αυτό το πλαίσιο, οι σχολικές μονάδες νομιμοποιούνται να αποδέχονται χορηγίες και μάλιστα όταν αυτές προέρχονται από τον οικείο σύλλογο γονέων και κηδεμόνων. Ωστόσο δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι το δημοτικό σχολείο διαπαιδαγωγεί τα νέα μέλη της κοινωνίας μας, υπαγορεύει το αξιακό τους σύστημα και διαμορφώνει τις στάσεις ζωής τους.
Θεωρώ συνεπώς αδιανόητο να επιτρέπεται να προσεγγίζεται η σχολική μονάδα αποκλειστικά για τη χρησιμοποίησή της ως όχημα και μέσο διαφήμισης για επιχειρήσεις οποιουδήποτε είδους. Η εκμετάλλευση του σχολείου και κατ’ επέκταση των ίδιων των μαθητών από διάφορες επιχειρήσεις δεν μπορεί να γίνει αποδεκτή και καταδικάζεται με τον πιο έντονο τρόπο, πολύ δε περισσότερο όταν το είδος και οι αρχές λειτουργίας της επιχείρησης η οποία φέρεται να έχει προχωρήσει στη χορηγία, δε συνάδει με τις παιδαγωγικές αρχές και τη δεοντολογία του εκπαιδευτικού χώρου. Αντιλαμβάνομαι ότι οι συνθήκες της γενικευμένης κρίσης την οποία όλοι βιώνουμε δυσχεραίνουν την ικανότητά μας να διαχωρίσουμε το «σωστό» από το «λάθος». Το αποτέλεσμα είναι μέσα από κάποιες πρωτόγνωρες και παράδοξες για την κοινωνία μας ενέργειες να εγείρονται ζητήματα ηθικών αξιών, ειδικά όταν το πεδίο αναφοράς είναι η εκπαίδευση.
Θεωρώ λοιπόν σκόπιμο να σας υπενθυμίσω, από την ιστορία, το παράδειγμα της Φρύνης, της διάσημης και πάμπλουτης εταίρας της αρχαιότητας, η οποία αντιμετώπισε την άρνηση των αρχών της πόλης της Θήβας όταν προσφέρθηκε να ανοικοδομήσει τα κατεστραμμένα τείχη της με την προϋπόθεση να τοποθετηθεί επιγραφή με το όνομά της. Η μη αποδοχή της συγκεκριμένης συναλλαγής μας υπενθυμίζει ότι η οικονομική κρίση δεν πρέπει να αποτελεί αιτία εκφυλισμού των ηθικών αξιών.
Είναι λοιπόν καθήκον όλων των μελών της εκπαιδευτικής κοινότητας και, βεβαίως, του συλλόγου γονέων και κηδεμόνων της σχολικής μονάδας, να διαφυλάττουν τις παιδαγωγικές αρχές και τα ιδεώδη της και να προφυλάσσουν τους μαθητές από παρόμοιες ενέργειες, αφού το αποτέλεσμα τους είναι η έκθεση της σχολικής μονάδας και του θεσμού του σχολείου. Αποδεχόμενος την παιδαγωγική ευθύνη μου ως περιφερειακός διευθυντής εκπαίδευσης έδωσα εντολή να επιστραφεί το φωτοτυπικό μηχάνημα το οποίο χορηγήθηκε στη σχολική μονάδα ελπίζοντας ότι συγχρόνως δίνω το μήνυμα σε κάθε κατεύθυνση ότι κανένας δε νομιμοποιείται να εκθέτει το θεσμό του σχολείου και να αποκομίζει κέρδη εις βάρος των μαθητών. Ό,τι είναι νόμιμο δεν είναι κατ’ ανάγκη και ηθικό. Ας προστατέψουμε τα παιδιά μας.»
