Οι εκπαιδευτικοί θέλουν τα σχολεία ανοιχτά

Οι εκπαιδευτικοί θέλουν τα σχολεία ανοιχτά

Επιστολή – Απάντηση προς τον κ. Δημήτριο Αβραμίδη, συντάκτη της εφημερίδας Γνώμη, που δημοσιεύτηκε στις 9/5/2020 στην εφημερίδα Γνώμη των Πατρών

Κύριε Αβραμίδη,

στο φύλλο της εφημερίδας «Γνώμη» στις 7/5/2020 στη σελίδα 11 στο άρθρο σας με τίτλο «Η αδιανόητη διεκδίκηση μιας εξάμηνης αργομισθίας» αναφέρετε, μεταξύ άλλων, πως οι εκπαιδευτικοί από τότε που έκλεισαν τα σχολεία «πληρώνονται κανονικά, και σωστά, χωρίς όμως να εργάζονται» και αναρωτιέστε αν«υπάρχει άλλη κατηγορία εργαζομένων που να διεκδικεί εξάμηνη αργομισθία;»

 

Επιθυμώ, ως Πρόεδρος του μεγαλύτερου Διδασκαλικού Συλλόγου της χώρας, μέσω της σημερινής μου επιστολής να θέσω υπόψη των αναγνωστών της έγκριτης και ιστορικής εφημερίδας «Γνώμη» και προς αποκατάσταση της αλήθειας τα εξής:

 

Τα σχολεία έκλεισαν με εισήγηση των επιστημόνων και ευθύνη της Κυβέρνησης και όχι με ευθύνη των εκπαιδευτικών. Αποδείχτηκε δε εκ του αποτελέσματος άριστη αυτή η επιλογή, όπως και όλα τα περιοριστικά μέτρα. Τα σχολεία, επίσης, θα επαναλειτουργήσουν πάλι με εισήγηση των επιστημόνων και ευθύνη της Κυβέρνησης χωρίς οι εκπαιδευτικοί να έχουν λόγο σε αυτό. Συνεπώς, είναι άδικο να ενοχοποιούνται οι εκπαιδευτικοί για τις επιλογές της πολιτείας, που έγιναν με γνώμονα το δημόσιο συμφέρον.

Το διάστημα που τα σχολεία ήταν κλειστά η Κυβέρνηση φρόντισε για να διατηρήσει την επαφή των μαθητών με την εκπαιδευτική πραγματικότητα να εφαρμόσει την εξ αποστάσεως διδασκαλία. Αυτή η διαδικασία, που είχε πολλά προβλήματα για τους μαθητές (έλλειψη υπολογιστών, διαδικτύου κ.λπ.) ήταν εντελώς ξένη και πρωτόγνωρη και για τους εκπαιδευτικούς. Οι εκπαιδευτικοί της Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης, ωστόσο, ξεπέρασαν τις αμέτρητες δυσκολίες, υπερέβησαν τους εαυτούς τους και εργάστηκαν πολύ περισσότερες ώρες από όσες εργάζονταν όταν ήταν ανοικτά τα σχολεία, για να φανούν χρήσιμοι και αποτελεσματικοί στους μαθητές τους. Αρκετοί εκπαιδευτικοί δεν είχαν υπολογιστή ή είχαν υπολογιστή παλαιάς τεχνολογίας ή ο ένας οικογενειακός υπολογιστής δεν επαρκούσε για όλη την οικογένεια. Δεν τους προσέφερε κανείς δωρεάν υπολογιστή για να εργάζονται απίστευτες ώρες, προκειμένου να βρίσκονται σε επαφή με τους μαθητές τους. Επιπλέον, πρέπει να γνωρίζετε πως οι εκπαιδευτικοί δεν είναι υψηλά αμειβόμενοι και πολλοί εξ αυτών είναι αναπληρωτές με δεκάδες προβλήματα να τους συνοδεύουν. Ωστόσο αγόρασαν ή δανείστηκαν υπολογιστές, προκειμένου να επιτελέσουν το καθήκον τους.

Επιπλέον, αρκετοί συνάδελφοί μου όλο αυτό το διάστημα εργάστηκαν νυχθημερόν μπροστά σε έναν υπολογιστή ή ένα κινητό τηλέφωνο για να στείλουν εργασίες στους μαθητές και να λάβουν από αυτούς. Άλλοι τηλεφωνούσαν σε άλλους συναδέλφους για να ρωτήσουν πράγματα για το νέο τρόπο διδασκαλίας, γιατί ποτέ κανένας δεν τους επιμόρφωσε σε αυτά τα ζητήματα, εφόσον την τελευταία εξαετία δεν έχει πραγματοποιηθεί ούτε μια ώρα επιμόρφωσης σε εκπαιδευτικούς. Άλλοι συνάδελφοί μου πηγαίνουν και δίνουν φωτοτυπίες σε σπίτια μαθητών που δεν έχουν πρόσβαση σε υπολογιστή για να εργαστούν και ορισμένοι κατηγορήθηκαν κιόλας για αυτό. Άλλοι τηλεφωνούν καθημερινά από το προσωπικό τους τηλέφωνο στους μαθητές τους για να τους στηρίξουν και να τους ενθαρρύνουν χρεώνοντας τους οικογενειακούς τους λογαριασμούς. Ορισμένοι δίνουν ραντεβού με μαθητές τους στο μανάβικο ή στο φαρμακείο της γειτονιάς για να τους δώσουν εργασίες και αρκετοί συνάδελφοι  πηγαίνουν και στο σχολείο αν χρειαστεί για να εργαστούν ή να βοηθήσουν. Τα κινητά δε τηλέφωνα των συναδέλφων και το ηλεκτρονικό τους ταχυδρομείο δεν έκανε αργία ούτε το Πάσχα. Αυτοί είναι μόνο μερικοί από τους τρόπους για να διατηρηθεί η επαφή των μαθητών με το σχολείο, γιατί αυτό που βιώνουμε είναι πρωτόγνωρο για όλους, αλλά σκεφτείτε πόσο εξωπραγματικό και οδυνηρό είναι για τους μικρούς μαθητές.

Οι Διευθυντές των σχολείων, επίσης, προσπαθούσαν και προσπαθούν να συντονίσουν ένα εξαιρετικά δύσκολο εγχείρημα, επικοινωνώντας με διάφορους τρόπους καθημερινά με τους εκπαιδευτικούς των σχολείων τους και δεκάδες γονείς για να υπερβούν όλα τα εμπόδια της ασύγχρονης ή σύγχρονης εξ αποστάσεως εκπαίδευσης. Επίσης, μαζί με τους Υποδιευθυντές ήταν από τους λίγους υπαλλήλους του Κράτους, που καθημερινά έπρεπε όλη την περίοδο της καραντίνας να βρίσκονται στα σχολεία, για να διεκπεραιώνουν και το διοικητικό έργο. Διευθυντές και εκπαιδευτικοί εργάστηκαν πολλές νύχτες γιατί τότε ήταν πρόσφορες οι ώρες που οι πλατφόρμες επικοινωνίας του Υπουργείου λειτουργούσαν στοιχειωδώς. Οι ώρες εργασίας των εκπαιδευτικών πράγματι αμέτρητες. Δεν νομίζω να συνέβη με κάποιον άλλο Κλάδο αυτό, κ. Αβραμίδη. Όλους αυτούς τους ήρωες εκπαιδευτικούς, που πολλοί εξ αυτών είναι άνθρωποι με προβλήματα υγείας ή έχουν δικούς τους ανθρώπους με προβλήματα υγείας θεωρείτε κ. Αβραμίδη πως είναι αργόμισθοι. Δεν είδατε φαίνεται πως και η Υπουργός Παιδείας τους συνεχάρη για τη δύσκολη προσπάθειά τους, δεν είδατε πως και ο Πρωθυπουργός αναφέρθηκε με ευμενή σχόλια για τους εκπαιδευτικούς, δεν είδατε ακόμη και το σποτάκι της Πολιτικής Προστασίας πως τους περιλαμβάνει μέσα, μαζί με τους γιατρούς, τους νοσηλευτές κ.α. για τη σημαντική προσφορά τους στην πανδημία. Φαίνεται πως επηρεαστήκατε από ορισμένους, λίγους βέβαια συναδέλφους σας σε αθηναϊκά μέσα ενημέρωσης, που στάζουν χολή για τους εκπαιδευτικούς.

Κύριε Αβραμίδη, ως έγκριτος δημοσιογράφος οφείλατε όλα αυτά να τα γνωρίζατε ως αποτέλεσμα της δημοσιογραφικής σας έρευνας. Ο δημοσιογράφος ερευνά και παρουσιάζει τα διασταυρωμένα τεκμήρια της έρευνάς του και δε ζητάει την τιμωρία των ανθρώπων που μορφώνουν τα παιδιά του ελληνικού λαού συλλήβδην, ούτε απαξιώνει συνολικά έναν κλάδο. Αν το είχατε πράξει είμαι απολύτως βέβαιος πως θα είχατε καταλήξει σε διαφορετικά συμπεράσματα και δε θα χαρακτηρίζατε αργόμισθους τους εκπαιδευτικούς, αλλά θα ζητούσατε από την πολιτεία να τους αμείψει υπερωριακά κιόλας για το τιτάνιο έργο που προσέφεραν όλο αυτό το χρονικό διάστημα των  κλειστών σχολείων.

Επιπροσθέτως, κ. Αβραμίδη, είναι απολύτως λογικό η επαναλειτουργία των σχολείων να δημιουργεί προβληματισμούς σε γονείς, εκπαιδευτικούς και σε όλη την κοινωνία. Άλλωστε και οι επιστήμονες ήταν προβληματισμένοι για το άνοιγμα των σχολείων και επ΄ αυτού έχουν διατυπωθεί διάφορες απόψεις. Ακόμη π.χ. δε γνωρίζουμε αν θα επαναλειτουργήσουν τα Δημοτικά σχολεία και τα Νηπιαγωγεία. Αν ήταν εύκολο το εγχείρημα, να είστε σίγουρος πως η Κυβέρνηση θα είχε πάρει την απόφασή της για αυτό. Οι εκπαιδευτικοί, λοιπόν, γνωρίζοντας τις εγγενείς αδυναμίες των σχολείων (παροχή καθαριότητας, πληθωρικά τμήματα, ακατάλληλα κτίρια, αίθουσες τρώγλες, ελλιπείς τουαλέτες  κ.λπ.) και τις ιδιαιτερότητες της εκπαιδευτικής διαδικασίας (στενή επαφή μαθητή-δασκάλου, παιχνίδι, διάλειμμα κ.λπ.) είναι εντελώς φυσιολογικό να έχουν προβληματισμό και επιφυλάξεις. Για τα 27 ακατάλληλα νηπιαγωγεία της Πάτρας (1/3 του συνόλου των Νηπιαγωγείων) δεν ακούσατε όλα αυτά τα χρόνια τίποτα ως δημοσιογράφος; Οι συνάδελφοι Νηπιαγωγοί πώς θα μπουν σε αυτά τα κτίρια να διδάξουν; Έχετε άποψη για τις αίθουσες που τα στεγάζουν; Έχετε άποψη για τα προαύλιά τους; Ευκαιρία, λοιπόν για δημοσιογραφική έρευνα. Σας γράφω και ορισμένες διευθύνσεις: Παναχαϊκού, Παπαφλέσσα, Ναυμαχίας Έλλης, Άγιος Βασίλειος, Αιόλου, Αρέθα, Αλφειού, Βασιλειάδου κ.λπ.

  Ωστόσο, να είστε απολύτως βέβαιος πως όλοι οι εκπαιδευτικοί θέλουμε τα σχολεία ανοιχτά, γιατί πρωτίστως ξέρουμε το μαθησιακό κενό που δημιουργήθηκε στους μαθητές μας, εφόσον η εξ αποστάσεως εκπαίδευση μόνο επαφή με την εκπαιδευτική πραγματικότητα προσέφερε αποκλειστικά σε εκείνους που συμμετείχαν σταθερά. Επίσης να σας θυμίσω πως  ο συγγραφέας των αριστουργημάτων «Οι Άθλιοι» και η «Παναγία των Παρισίων» Βίκτωρ Ουγκώ έλεγε πως «εκεί που ανοίγει ένα σχολείο κλείνει μια φυλακή». Συνεπώς, εμείς οι εκπαιδευτικοί μόνο ως φυλακισμένοι μπορούμε να αισθανόμαστε με κλειστά τα σχολεία.

Κύριε Αβραμίδη, ο αείμνηστος μεγάλος παιδαγωγός Δημήτριος Γληνός έγραφε «ο δάσκαλος είναι ο εραστής της ανθρώπινης τελειότητας, που με αγάπη και πίστη βλέπει στις νέες ψυχές τη δυνατότητα μιας καλύτερης ανθρωπότητας και θέτει ολόκληρο τον εαυτό του υπηρέτη της δημιουργίας της, βρίσκοντας σε αυτήν του την ενέργεια τη βαθύτατη ικανοποίηση του είναι του». Ένας επιστήμονας, επίσης, της πόλης μας ο καθηγητής Ιστορίας της Εκπαίδευσης του Πανεπιστημίου μας και δάσκαλός μου Σήφης Μπουζάκης μάς έλεγε πως η Παιδεία είναι τρία πράγματα: «ο δάσκαλος – ο δάσκαλος – ο δάσκαλος». Εμείς, λοιπόν, με αυτούς θα πορευτούμε, θα συνεχίζουμε να αγωνιζόμαστε για τη μόρφωση όλων των παιδιών και για ποιοτική εκπαίδευση των μαθητών μας. Και αν δεν μας πληρώσει η πολιτεία, όπως εσείς προφανώς επιθυμείτε, θα το κάνει γιατί «ο πυρήνας του παιδαγωγικού ενεργήματος που είναι η παιδαγωγική σχέση παιδαγωγού και παιδαγωγούμενου», σύμφωνα με τον αείμνηστο δάσκαλό μας στο Πανεπιστήμιο της Πάτρας Αλέξανδρο Κοσμόπουλο «δεν πληρώνεται με αυτούς τους μισθούς που παίρνουμε».

 

Τάσος Σταυρογιαννόπουλος

Πρόεδρος Συλλόγου Δασκάλων & Νηπιαγωγών Πάτρας

Διαβάστε επίσης...

Εκδήλωση για τον εορτασμό της 25ης Μαρτίου, με θέμα: «Χαίρε, ω χαίρε, Ελευθεριά»

TweetO Πειραϊκός Σύνδεσμος, το Μουσείο Σολωμού και Επιφανών Ζακυνθίων και η Φιλολογική Στέγη Πειραιώς σας …

Κριτήρια επιλογής και όροι υποβολής διδακτικών σειρών και προαιρετικών βοηθημάτων για τη β’ ξένη γλώσσα δημοτικού σχολείου για το σχολικό έτος 2024-2025

Tweet Από το Υπουργείο Παιδείας και Θρησκευμάτων ανακοινώνεται ότι για το σχολικό έτος 2024-2025 θα …

Οι απαντήσεις του υπ. Παιδείας σε θέματα σχολείων της Γερμανίας

TweetΣε συνάντηση του ΔΣ της ΕΛΜΕ Βόρειας Ρηνανίας Βεστφαλίας  Γερμανίας με τον Γενικό Γραμματέα   …

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *